-
1 za
предл.• в• для• за• к• ко• на• от• по• при• про• ради• среди• через* * *1) (ilość minut przed pełną godziną) без (количество минут до полного часа)2) za (np. pojąć za żonę) в (напр. взять в жёны)3) za (po upływie jakiegoś czasu) через (спустя)4) za (w czasie, za panowania) во время, во времена, при5) za (zbytnio) слишком, чересчур6) za (jakąś kwotę) за, на (определённую сумму)7) za (pozostałe znaczenia) за (другие значения)przez, w ciągu, w czasie за (в течение)po (w celu) за (с целью)* * *%1 предлог. l c Р. при, во время;za dnia при дневном свете, засветло; za moich czasów в моё время; za panowania... во время правления..., в царствование...; II c В. 1. через; za miesiąc, za rok через месяц, через год; 2. за; sprawozdanie za pierwszy kwartał отчёт за первый квартал; chwycić za gardło схватить за глотку (горло); ująć za rękę взять за руку; kupić za sto złotych купить за сто злотых; sprzedać za bezcen продать за бесценок; ukarać za coś наказать за что-л.; wyjechać za miasto поехать за город; 3. за, вместо; za mnie вместо меня; jeść za dwóch есть за двоих; podpisać za kogoś расписаться за кого-л.; 4. в; wynająć się za parobka, za stróża наняться в батраки, в сторожа; pojąć za żonę kogoś взять в жёны кого-л., жениться на ком-л.; 5. иногда не переводится; uważać za konieczne считать необходимым; uznać za geniusza признать гением; uważać się za znawcę считать себя знатоком; on uchodzi za durnia его считают дураком; III с ♂ за; иногда не переводится; mieszkać za wsią жить за деревней; rozglądać się za mieszkaniem, za pracą искать квартиру, работу; stać za domem стоять за домом; krok za krokiem шаг за шагом; rok za rokiem год за годом za duży слишком большой; za bardzo się śpieszysz ты слишком торопишься; 2. в сочет, с. вопр. мест.: со za что за; какой; со to za człowiek? что это за человек?; со to za jeden? кто это такой?; со za ogrom! какая громадина!* * *I 1. предлог с Рпри, во вре́мяza dnia — при дневно́м све́те, за́светло
za moich czasów — в моё вре́мя
2. предлог с Вza panowania… — во вре́мя правле́ния..., в ца́рствование...
1) че́резza miesiąc, za rok — че́рез ме́сяц, че́рез год
2) заsprawozdanie za pierwszy kwartał — отчёт за пе́рвый кварта́л
chwycić za gardło — схвати́ть за гло́тку (го́рло)
ująć za rękę — взять за́ руку
kupić za sto złotych — купи́ть за сто зло́тых
sprzedać za bezcen — прода́ть за бесце́нок
ukarać za coś — наказа́ть за что́-л.
wyjechać za miasto — пое́хать за́ город
3) за, вме́стоza mnie — вме́сто меня́
jeść za dwóch — есть за двои́х
podpisać za kogoś — расписа́ться за кого́-л.
4) вwynająć się za parobka, za stróża — наня́ться в батраки́, в сторожа́
pojąć za żonę kogoś — взять в жёны кого́-л., жени́ться на ко́м-л.
uważać za konieczne — счита́ть необходи́мым
uznać za geniusza — призна́ть ге́нием
uważać się za znawcę — счита́ть себя́ знатоко́м
3. предлог с Тon uchodzi za durnia — его́ счита́ют дурако́м
за; иногда не переводитсяmieszkać za wsią — жить за дере́вней
rozglądać się za mieszkaniem, za pracą — иска́ть кварти́ру, рабо́ту
stać za domem — стоя́ть за до́мом
krok za krokiem — шаг за ша́гом
II частицаrok za rokiem — год за го́дом
1) в сочет. с прил. или нареч. сли́шком; чересчу́рza duży — сли́шком большо́й
za bardzo się śpieszysz — ты сли́шком торо́пишься
2) в сочет. с вопр. мест.:co za — что за; како́й
co to za człowiek? — что э́то за челове́к?
co to za jeden? — кто э́то тако́й?
co za ogrom! — кака́я грома́дина!
-
2 żona
сущ.• жена• женщина* * *żon|a♀ жена;pojąć (wziąć) kogoś za \żonaę взять в жёны кого-л., жениться на ком-л.;ślubna \żona раз?, законная жена
+ małżonka* * *жжена́ślubna żona — разг. зако́нная жена́
Syn:
См. также в других словарях:
pojąć — dk Xc, pojąćjmę, pojąćjmiesz, pojąćjmij, pojąćjął, pojąćjęła, pojąćjęli, pojąćjęty pojmować ndk IV, pojąćjmuję, pojąćjmujesz, pojąćjmuj, pojąćował, pojąćowany «ogarnąć rozumem, przeniknąć myślą, zdać sobie sprawę z czegoś; zrozumieć» Pojmował, co … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
żona — ż IV, CMs. żonie; lm D. żon «kobieta pozostająca z mężczyzną w związku małżeńskim (w stosunku do tego mężczyzny); małżonka» Dobra, zła, idealna, wierna żona. Być, zostać czyjąś żoną. Opuścić, porzucić żonę. Rozejść się, rozwieść się z żoną.… … Słownik języka polskiego
